Hazırda dünya mediası ABŞ prezidentliyinə namizədlərin debatlarının nəticələrini təhlil edir.
Qaynarinfo filosof, politoloq Andrey Nikulinin debatı təhlil edən yazısını təqdim edir:
Tramp şən, gümrah və qəzəbli idi. O, faktları amansızcasına manipulyasiya edir, tez-tez və açıq yalan deyirdi - onun manipulyasiyalarının təhlili artıq İnternetdə peyda olub. Amma o, hər şeydən əvvəl seçicilərinin bunu oxuyacağına əmin idi. Artıq debat zamanı Trampın qərargahı vaxtından əvvəl qələbəsini elan etdi, çıxışın özü Respublikaçı seçicilər və funksionerlər tərəfindən sevinclə qarşılandı. O, özünü rüsvay etmədi, dava salmadı. "Alternativ faktlara” isə onun auditoriyası öyrəşib və onlara səmimiyyətlə inanır.
Bayden çıxışına ləng nitqlə, soyuqdəymədən xırıldayan səslə başladı, sonra cana gəldi və bir-iki dəfə fikrini dolaşdırsa da, kifayət qədər aydın cavab verdi. Onda həmçinin bir neçə yanlış və qeyri-dəqiqlik olsa da, bu, Trampdan dəfələrlə az idi. Ancaq həm sifət, həm də fiziki cəhətdən təbii ki, yorğun görünürdü. Həm onun performansı, həm də fiziki forması nəticədə düşündüyündən yaxşı oldu, lakin həm qərargahın, həm də Demokratların rəhbərliyinin gözlədiyindən daha pis alındı. Deməli, bu tərəfdən, həm də ona görə ki, prezident daha aktiv hücum etmək, rəqibinin yalanlarını üzə çıxarmaq üçün bir neçə şansı əldən verməsi və həddindən artıq ehtiyatlı davranması üzündən məyusluq artıq internetə aktiv şəkildə sızır.
Əgər debatı səssiz təsəvvür etsəniz, Tramp daha yaxşı görünəcək, ancaq görünütünü ləğv edib təkcə səsi saxlasanız (ən yaxşısı isə sakitcə oxumaq üçün tezisləri çap etməkdir), Bayden qalib gələcək. Problem, qərarsız seçicilərin nöqteyi-nəzərindən müzakirənin görüntü və məzmun kompleksində necə görünəcəyidir.
Baydenə dörd il əvvəl Trampla ilk debatda qazandığı kimi aydın və aşkar qələbə lazım idi. O, buna nail olmadı - sadəcə bir saat yarım səhnədə qalmaq elə-belə şey deyil. O, bunu bacardığını sübut etdi, rəqibi ilə mübarizə apardı, arabir əks-hücumlar etdi. Lakin onun bu cür fiziki vəziyyətdə ölkəyə daha dörd il rəhbərlik edə biləcəyi sualı daha da kəskinləşdi.
Tramp tamaşaçılara yaxşı formada olduğunu sübut etməli idi - və o, bunu bacardı.
Tramp emosional olaraq üstün olsa da, faktiki olaraq heç-heçə oldu. Onun tezislərində doğru bir şey tapmaq çətindir, lakin kampaniyanın ehtimal qalibi kimi onun mövqeyi gücləndi. Təkcə bu, Amerika siyasi sisteminin düşdüyü böhran vəziyyətini nümayiş etdirir.
İndi nə olacaq? Demokrat Partiyasının funksionerlərinin ilk iradlarına və prezidentin çıxışına əhəmiyyətsiz reaksiyasına görə, bülletendə dəyişiklik ehtimalı artır. Ən azından bu müzakirə intensivləşir. Ya onu vitse-prezident Harris kimi daha populyar bir fiqurla əvəzləmək, ya da sadəcə olaraq yeni namizəd cütlük yaratmaq formasında minimum proqram kömək edə bilər. Mən keçən il bu variant haqqında yazmışdım və optimal fiqur Mişel Obamaya zəng etmişdim, o, on ildir ki, demokratların qısa siyahısındadır, amma özü siyasətə qayıtmaqdan imtina edir. Lakin son hadisələr və Trampın qayıdışı riski onun Ağ Evə qayıtmaq istəməməsi fikrini dəyişə bilər.
P.S. Müzakirədən sonra Demokrat Partiyasının fəalları ilə görüşdə Bayden dedi: "Siz yaxın bir neçə gündə nə olacağını başa düşürsünüzmü? Burda onun (Trampın. – red.) dediyi hər şeyi yoxlayacaqlar... Ağzından çıxan bircə doğru sözü xatırlaya bilmirəm... Bax, biz bu oğlana qalib gələcəyik. Bu oğlanı məğlub etməliyik”.
Hələlik görünən odur ki, indiki prezident zəif çıxış etdiyinə və ya uduzduğuna inanmır. Biz ancaq hadisələrin inkişafını, debatdan sonrakı reytinqləri və kölgə müzakirələrinin, həm demokratların zirvəsində, həm də ekspert qrupları arasında aparılan danışıqların nəticələrini gözləyə bilərik. Amma prezidentliyə namizədin adının açıqlanacağı Demokrat Partiyasının qurultayına qədər çox şey dəyişə bilər.
Alpər
